1. Enable Automatic Software Updates

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که برای حفظ امنیت رله‌تان وجود دارد، نصب به‌روزرسانی‌های امنیتی به‌موقع و ترجیحاً خودکار است تا آن را فراموش نکنید. دستورالعمل‌ها را دنبال کنید تا به‌روز‌رسانی خودکار نرم‌افزار را برای سیستم‌عامل خود به‌کار اندازید.

۲. pkg_add را تنظیم کنید

نسخه‌های مدرن سیستم‌عامل NetBSD می‌توانند برای استفاده از pkgin تنظیم شوند، که قسمتی از نرم‌افزاری بوده که هدف آن مانند apt یا yum برای مدیریت بسته‌های دودویی pkgsrc است. ما تنظیمات آن را در اینجا پوشش نمی‌دهیم، و به‌جای آن انتخاب می‌کنیم تا از pkg_add ساده استفاده کنیم.

# echo "PKG_PATH=http://cdn.netbsd.org/pub/pkgsrc/packages/NetBSD/$(uname -m)/$(uname -r)/All" > /etc/pkg_install.conf

۳. Tor را نصب کنید

# pkg_add tor

۴. obfs4proxy را نصب کنید

# pkg_add install obfs4proxy

۵. فایل پیکربندی Tor خود که معمولاً در ‎/usr/pkg/etc/tor/torrc قرار دارد را ویرایش کرده و محتوای آن را با (محتوای) زیر جایگزین کنید:

BridgeRelay 1

# «TODO1» را با درگاه Tor منتخب خود جایگزین کنید.
# این درگاه باید از بیرون دسترس‌پذیر باشد.
# از درگاه ۹۰۰۱ اجتناب کنید چون عموماً با Tor مرتبط است و سانسور کنندگان ممکن است اینترنت را برای این درگاه پویش (scan) کنند.
ORPort TODO1

ServerTransportPlugin obfs4 exec /usr/pkg/bin/obfs4proxy

# «TODO2» را با درگاه obfs4 منتخب خود جایگزین کنید.
# این درگاه باید از بیرون دسترس‌پذیر بوده و باید از درگاه مشخص‌شده برای ORPort متفاوت باشد.
# از درگاه ۹۰۰۱ اجتناب کنید چون عموماً با Tor مرتبط است و سانسور کنندگان ممکن است اینترنت را برای این درگاه پویش (scan) کنند.
ServerTransportListenAddr obfs4 0.0.0.0:TODO2

# درگاه ارتباط محلی بین Tor و obfs4. همیشه این را روی «auto» تنظیم کنید.
# «Ext» به معنای «تعمیم یافته» است، نه «بیرونی». سعی نکنید شمارهٔ درگاه خاصی را تنظیم کرده و یا روی 0.0.0.0 گوش کنید.
ExtORPort auto

# «<address@email.com>» را با نشانی ایمیل خود جایگزین کنید تا در صورت بروز مشکل بتوانیم با شما ارتباط برقرار کنیم.
# این انتخابی است ولی تشویق می‌شود.
اطلاعات مخاطب <address@email.com>

# یک نام مستعار مورد پسند برای پل خود انتخاب کنید. این کار اختیاری است.
Nickname PickANickname

فراموش نکنید تا گزینه‌های ORPort, ‏ServerTransportListenAddr,‏ ContactInfo, و Nickname را تغییر دهید.

  • توجه کنید که هم درگاه OR Tor و هم درگاه obfs4 باید دسترس‌پذیر باشند. اگر پل شما پشت دیوار آتش یا NAT است، مطمئن شوید که هر دو درگاه را باز کرده‌اید. می‌توانید از آزمون دسترس‌پذیری ما استفاده کنید تا ببینید آیا درگاه obfs4 شما از طریق اینترنت دسترس‌پذیر است یا خیر.

۶. Tor را راه‌اندازی کنید

# ln -sf /usr/pkg/share/examples/rc.d/tor /etc/rc.d/tor
# echo "tor=YES" >> /etc/rc.conf
# /etc/rc.d/tor start

۷. رویدادنگار‌های خود را پایش کنید

برای تأیید اینکه پل شما بدون هیچ مشکلی اجرا می‌شود، باید چیزی شبیه به این ببینید (معمولاً‌ در ‎/var/log/tor/log یا ‎/var/log/syslog):

[notice] Your Tor server's identity key fingerprint is '<NICKNAME> <FINGERPRINT>'
[notice] Your Tor bridge's hashed identity key fingerprint is '<NICKNAME> <HASHED FINGERPRINT>'
[notice] Registered server transport 'obfs4' at '[::]:46396'
[notice] Tor has successfully opened a circuit. Looks like client functionality is working.
[notice] Bootstrapped 100%: Done
[notice] Now checking whether ORPort <redacted>:3818 is reachable... (this may take up to 20 minutes -- look for log messages indicating success)
[notice] Self-testing indicates your ORPort is reachable from the outside. Excellent. Publishing server descriptor.

۸. نکات پایانی

اگر در راه‌اندازی پل خود مشکل دارید، به بخش راهنمای ما‏ نگاهی بیندازید. اگر پل شما اکنون درحال اجرا است، نکات پس از نصب‏ را وارسی کنید.